In de evangeliën komt de naam Jacobus nogal eens voor. Niet is steeds onmiddellijk duidelijk wie er wordt bedoeld. Nu eens is er sprake van Jacobus, een zoon van Zebedeüs en een broer van Johannes; dan weer wordt gesproken over een broer van Jezus. Omdat de kerk op enig moment leerde dat Maria haar maagdelijkheid nooit zou hebben verloren kon Jezus onmogelijk een broer hebben. Vandaar dat men meende dat het wellicht een halfbroer of een neef was, die Jacobus heette. De evangelisten vermelden zonder enige terughoudendheid dat Jezus broers en zusters had. En ook voor de kerkvader Tertullianus, die tegen het einde van de 2de eeuw leefde, was het nog geen probleem. Volgens sommige oude tradities zou deze Jacobus na de dood van Jezus de leider zijn geweest van de gemeente in Jeruzalem. Als zodanig wordt hij ook ten tonele gevoerd in het boek 'De handelingen van de apostelen'. Hij wordt beschreven als de man, die Paulus nu en dan ter verantwoording roept met betrekking tot het evangelie dat hij verkondigt. Jacobus was een zeer vroom mens, die streng was in de leer; in de zgn. 'Brief van Jacobus', die waarschijnlijk niet door hem is geschreven, vinden we wel aanwijzingen voor zijn denkwijze. De nadruk ligt daarbij op de werken; dat is iets heel anders dan wat Paulus verkondigt; volgens Paulus wordt de mens gered louter op grond van genade. Later zou met name Luther deze gedachte overnemen. Jacobus stond vijandig tegen de Romeinse machthebbers: in zijn ogen diende alleen God te worden aanbeden en verheerlijkt. Uiteindelijk zou hij dan ook door een hogepriester, die door de Romeinen was benoemd, ter dood worden veroordeeld wegens heiligschennis. Daarop werd hij, met enige anderen, gestenigd.
Naar de volgende pagina
Terug naar het begin van de ikonengalerij
Reactie? Zend een E-mail
© A.E.J. Kaal, 2021.