Vaak gebruikt men de woorden 'moeilijkheid' en 'probleem' door elkaar. Maar een goede vuistregel is: "Problemen ontstaan, wanneer er slecht wordt omgegaan met moeilijkheden". Een moeilijkheid is doorgaans best op te lossen. Daarvoor is het nodig dat men er zorgvuldig mee omgaat. Dat betekent, dat men zich eerst goed dient te verdiepen in de aard van de moeilijkheid; want wanneer de analyse niet juist is, loopt men de kans dat de oplossing ook niet leidt tot het resultaat waarop men had gehoopt.

De "ken-weg" leidt tot een goede beeldvorming; de "keuze-weg" bestaat uit het bedenken van mogelijke oplossingen en het komen tot de beste keuze. Doorgaans dient men voor het afleggen van de ken-weg minstens zoveel tijd uit te trekken als voor het afleggen van de keuze-weg.

Onderdelen van de ken-weg:
- Aanleiding: Waarom houden we ons hiermee bezig?
- Analyse: Wat is er aan de hand? Volgens wie? Beschikken we over alle benodigde informatie?

Onderdelen van de keuze-weg:
- Normen: waar dient een goede oplossing aan te voldoen?
- Kreatieve fase: welke mogelijke oplossingen kunnen we bedenken?
- Keuze: welke oplossing lijkt de beste?
- Werkafspraken: wat gaan we nu dus doen?

Naar de volgende pagina

Terug naar de indexpagina

Reactie? Zend een E-mail