Wat we "zien" kan herinneringen wekken, die in sterke mate bepalen hoe we
ons voelen. Zou wat we geloven ook bepalend kunnen zijn voor ons welzijn?
Aan iets dergelijks moet de schrijver van de brief aan de Hebreeën gedacht hebben, toen hij schreef dat geloof ons op een andere manier doet zien. Klaarblijkelijk gaat de wereld er anders uitzien, wanneer we bereid zijn om aan te nemen dat er veel onzichtbaar blijft wanneer we ons niet weten te openen voor de betekenis, die zelfs het "onbeduidende" voor ons kan hebben. Zijn we te practisch ingesteld? Teveel gericht op wat we feiten noemen? Zouden we meer bedacht moeten zijn op wat er schuil zou kunnen gaan aan betekenissen, achter de wereld die we waarnemen? Zouden we door het leven moeten gaan met meer fantasie?
Naar de volgende pagina
Terug naar de indexpagina
Reactie? Zend een E-mail
© A.E.J. Kaal, 2003.