Simeon werd geboren als zoon van een schaapherder. Ook zelf hoedde hij als jongen de kudden met veel genoegen. Op een dag kon hij er, vanwege de sneeuw niet opuit trekken. Daarom ging hij die dag met zijn ouders naar de kerk en hoorde er de zaligsprekingen voorlezen. Dat zou een keer in zijn leven worden. Hij was toen nog maar een jaar of dertien oud. Niet lang daarna trad hij toe tot een kloostergemeenschap. Maar lang kon hij daar niet blijven: hij was dermate streng voor zichzelf dat hem werd gevraagd om het klooster te verlaten. Daarop besloot Simeon om anachoreet te worden. Hij trok zich terug uit de bewoonde wereld en ging wonen in een hut. En vervolgens in een niet meer in gebruik zijnde cisterne. Inmiddels was zijn naam bekend geworden in de wijde omgeving. Veel mensen zochten hem op. Om de stroom bezoekers te ontlopen besloot Simeon om hoog boven de grond op een zuil te gaan wonen - zonder dak boven zijn hoofd. Een leren jas was zijn enige bescherming tegen zon, regen en wind. Het platform waarop hij verbleef was niet groter dan 2 vierkante meter. Hij heeft dit 37 jaar - totaan zijn dood - volgehouden. Inmiddels was hij iemand met groot gezag: van hem zijn brieven bewaard gebleven en een korte beschrijving van zijn leven, gemaakt door Theodoretus de Syriër die hem opzocht in 455. Merkwaardigerwijze was hij in zijn preken voor anderen lang niet zo streng als voor zichzelf. Hij is iemand geweest met veel compassie. Zijn leefwijze zou door velen worden nagevolgd (in de 5de-7de eeuw, maar ook later in de 10de en 11de eeuw). Menige stad was er trots op wanneer binnen de muren een styliet verbleef.

Op de ikoon zien we Simeon in zijn leren jas, boven op de zuil. Via hijsinstallaties wordt een wijnkruik en een broodmand opgehesen. Simeon probeerde overigens zo min mogelijk tot zich te nemen. De ikoon laat zien dat Simeon, door zijn leefwijze, uitstijgt boven deze wereld: de toren neigt zelfs in de richting van de hemel, die zich voor Simeon opent.

Welke bronnen van kracht en inspiratie zouden er verborgen zijn in het voortdurende gebed, in de eenzaamheid en in de stilte van anachoreten zoals Simeon? Wat zou iemand, die kiest voor zo'n leven, van God ervaren? En hoe zou, in de ogen van een man als Simeon, onze samenleving eruit zien?

De naamdag van Simeon is op 1 september.